Τα βίντεο και οι εικόνες μας

Σήμερα έχουμε τόσα πολλά που βλέπουμε που πλέον αδυνατούμε να σκεφτούμε. Ακόμα και αν έχεις κάτι στο μυαλό σου ώστε να το σκεφτείς/συλλογιστείς, θα το ξεχάσεις διότι θα πατήσεις να δεις το επόμενο βίντεο στο youtube. Επίσης έστω και αν αρχίσεις να το σκέφτεσαι, δε θα του δώσεις τον απαραίτητο χρόνο ώστε να φτάσεις τον συλλογισμό σου ως το τέλος αλλά θα προσπαθήσεις όπως όπως στα γρήγορα να το σκεφτείς (ξεπετάξεις) διότι το επόμενο βίντεο σε περιμένει. Είναι τόσο απλό, δεν σκέφτεσαι όπως παλιά διότι το βίντεο σε περιμένει. Επίσης το βίντεο μπορεί να αντικατασταθεί για λίγο από καμιά εικόνα, αλλά όχι εικόνα για να σε προβληματίσει, αυτή η εικόνα είναι πραγματικά ανούσια. Το νιώθεις ότι είναι ανούσια αφού μετά από πολλές εικόνες που είδες πατώντας με αγωνία το αριστερό κλικ του ποντικιού (του υπολογιστή) νιώθεις ολίγον τι άδειος και συνάμα καταθλιπτικός. Ένας καταθλιπτικός που παίρνει χαρά πατώντας το αριστερό κλικ του ποντικιού ως συνέπεια να δει το επόμενο βίντεο την επόμενη εικόνα. Ρε φίλε αυτό δεν παίζει να είναι αυτό που θέλω. Και αν δω ένα βίντεο για να νιώσω χαρούμενος , δεν θα νιώσω χαρούμενος, θα είναι κάτι άλλο, δεν ξέρω πως λέγετε. Ίσως είναι απλά μια διέγερση του εγκεφάλου στιγμιαία, όπως όταν πάω στην τουαλέτα. Με τι μόνη διαφορά ότι αυτό είναι πιο όμορφο και φυσικό, είναι πολύ πιο αληθινό και με περισσότερα συναισθήματα και πιο δια δραστικό, άσε που παίζει σκέφτεσαι και περισσότερο. Εγώ αυτό που βλέπω είναι να κάθομαι μπροστά από το pc όλη μέρα να προσπαθώ να κάνω τα πάντα εκεί ακόμα και να απολαύσω τον ελεύθερό μου χρόνο, βλέπωντας βίντεο ή εικόνες. Τέλος είδα τόσα βίντεο και εικόνες και σαν να μην έγινε τίποτα. Μπλιάξ!!