Μια μοναδική στιγμή

Σήμερα
Μόλις ασέλγησα πάνω σε μία pizza και επήλθε μια εσωτερική γαλήνη. Η συγκεκριμένη γαλήνη ξεκινάει απο το στομάχι και κάποιοι την ονομάζουν και ραστώνη.  Καλή φάση. Νιώθω οτι λειτουργεί το 1/5 του εγκεφάλου μου, αφού δεν είμαι και πολύ συγκεντρωμένος παρά μόνο όταν θέλω να πιάσω την coca cola. Βασικά, δε γουστάρω να είμαι συγκεντρωμένος, αυτή τη στιγμή. Κάνω άλλη μια προσπάθεια συγκέντρωσης, πιάνω το τηλεκοντρόλ και ανοίγω την τηλεόραση. Ωπ, πάνω στην ώρα, οι ειδήσεις των οκτώ. Ας ενημερωθώ λίγο, μιας και όλη την ημέρα δούλευα σαν αγρίμι μέσα στο άγχος του γραφείου. " Το δελτίο των οκτώ, τρίβει τα χέρια του". Μάλλον γι'αυτό είναι στις οκτώ, αν και εγώ, αυτή την στιγμή είμαι η πιο Xtreme κατάσταση, όλοι σε κάτι παρόμοιο μπορεί να βρίσκονται, αλλά μικρότερου βαθμού. Ο φίλος μου έχει φάει ένα τοστ, λέει πως κάνει δίαιτα, το βλάκα δε ξέρει τι χάνει :p

Επόμενη μέρα.
Μόλις ασέλγησα πάνω σε μία μακαρονάδα. Δεν ήμουν τόσο πρόστυχος (όπως πάντα), γιατί δεν πείναγα τόσο πολύ. Ξέχασα να πω, επήλθε πάλι αυτή η ραστώνη. Καθώς έτρωγα, οι ουρές απο τα μακαρόνια που ρουφούσα με το στόμα, ταλαντεύονταν απο δω κι'απο κει, αφήνοντας πιτσιλιές στο τραπέζι και κάτι μικρούλες πιτσιλιές στη μπλούζα. Αλλά εκείνη τη στιγμή το πάθος μου για τη μακαρονάδα έρεε άφθονο προς αυτή, συνεπώς δε μ'ένοιαζε τίποτιςςςςςςςςςςςς. Διαβολικά μακαρόνια.

Μία βδομάδα μετά.
Έφαγα μπιφτέκια με πατάτες.