Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015

Ρουτίνα



Αυτή η συνεχής αμφισβήτηση, είναι που με στοιχειώνει. Στο τέλος καταλήγεις να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Είναι επίσης και ένα καταφύγιο όταν δε θες να κάνεις κάτι. Και έτσι, μένεις εκεί που είσαι, στάσιμος, για πάντα! Και αναρωτιέσαι (πολύ σπάνια), γιατί τα πράγματα να μην είναι απόλυτα ώστε να έκανα κάτι; Την απάντηση την ξέρεις και γι’ αυτό επιλέγεις ξανά και ξανά την αμφισβήτηση. Δεν είναι δυνατόν...αυτό είναι κατάρα!
Άμα όμως ξέρεις τι θέλεις, δε μένεις στάσιμος…ή μήπως μένεις :) ;

2 σχόλια :

  1. Δε μπορώ να κάνω τίποτα, έχω τόσο πολύ χρόνο.. Εχω τοση φαντασία.. Και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ξεκινάω συνέχεια πράγματα και τα αφήνω στην μέση. Δε ξέρω ποιος μπορεί να με βοηθήσει και αν μπορεί να με βοηθήσει κάποιος και αν μπορώ να βοηθήσω τον εαυτό μου. Οι βασανιστικες σκέψεις την έχουν καταβρει στο μυαλό μου και εγώ σκέφτομαι να μπαίνω στο κεφάλι μου, να φωτογραφίζω ότι υπάρχει μέσα και μετά να παίρνω την φωτογραφία στα χέρια μου και να την σκίζω. Φαντάζομαι μια απολαυστικη, ανακιυφιστικη τρύπα στα πλάγια του κεφαλιού μου και μετά φαντάζομαι να ξεχύνονται όλα από μέσα σε μορφή υγρών! Και αδειάζει το κεφάλι μου και το κορμί μου μαζι! Και είμαι ελαφριά τωρα. Μπορώ να κάνω ότι θέλω προς στιγμήν.. Δε χρειάζεται να περνάνε οι επιθυμίες μου από κανένα φίλτρο... XARA ! KAI GENIKA stamata na ise mesa sto kefali m kai si! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Άκου τι θα κάνεις, θα πίνεις μία κουταλιά της σούπας coca cola, πρωί, μεσημέρι βράδυ. Ελπίζω να βοήθησα. (k)

    ΑπάντησηΔιαγραφή