Μην το διαβάσεις

Τα νεύρα τσίτα, μέ ένα σωστό πρωινό και μια γερή τζούρα καφέ. Το πάτωμα ψήνεται απο τις λαμπερές ακτίνες του ηλίου και'γώ ψάχνω πληροφορίες, παρατηρώντας το φυσικό μου πειβάλλον προσπαθώντας να γράψω ένα κείμενο χωρίς να κάνω καμία μουτζούρα ή λάθος. Μέχρι τώρα όλα καλά. Συνεχώς κάνω συλλογισμούς, δυο τρεις παραπάνω απ'αυτούς και σαστίζω αφού δεν μπορώ να ανταποκριθώ στην πολυπλοκότητά τους, μη φανταστείς, απλά πράματα. Ένα κύμα δυσκαρέσκειας με πλημμυρίζει και σταματάω. Λάθος; Δεν θα έπρεπε να ψαρώνω είναι απλά ένα κύμα δυσαρέσκειας όχι η πραγματικότητα. Είναι; Ή μήπως όχι, βασικά τι είναι η πραγματικότητα; Δε ξέρω. Ξέρω; Κάτι θα ξέρω, ή όχι; Μήπως δε θα'πρεπε να αναρωτιέμαι; Ουφ, αυτό εννοώ..... (Ώρα: 22:13) Ηρεμία, είναι βράδυ και μόλις διάβασα το κείμενο που έγραψα το πρωί, έπιασα το συλλογισμό και έγραψα αυτό που γράφω τώρα. Πάλι ήπια μια τζούρα καφέ, το πρωί ήπια ελληνικό τώρα ήπια Nescafe freddo. Γουστάρω την καφείνη και την νικοτίνη. Δυστυχός έκοψα το κάπνισμα.